Πέμπτη 5 Ιανουαρίου 2012

~ Ο Θεός Είναι Η Σιωπή ~


Υπάρχει γύρω μας και γύρω από τα πράγματα όλα
μια σιωπή μεγάλη
—είναι ο καμπύλος και βαθύς χώρος—που μας κρατάει
στους κόλπους της σαν μια μητέρα
Μετράει του κόσμου κάθε χτυποκάρδι
τους μυστικούς ψίθυρους, τις φωνές
όλα τα βήματα ακροάζεται
—Βήματα, βήματα, ομιλίες
από αναμέτρητες νύχτες κι αιώνες
που πέρασαν ή θα ‘ρθουν (τί σημαίνει;)
Χωρούνε, προχωρούνε, ολοένα κατεβαίνουν βουῒζοντας
καθώς το ρέμα που κατέβασε η νεροποντή—
Βαθιά στο στήθος μας είναι η Σιωπή κρυμμένη
σαν ένα ιερό εκκλησίας
Μες στην καρδιά μας η Σιωπή αγρυπνά σαν μια μητέρα
μας περιμένει πάντοτε σε κάθε κρίσιμη ώρα
Γιατί η Σιωπή είναι η οδός του αιώνιου Γυρισμού
κι ο δρόμος της Σιωπής περνάει μέσα απ’ την καρδιά μας
Ο Θεός είναι Σιωπή που υποβαστάζει
τους θόλους τ’ ουρανού και του Άδη τους πυλώνες
Μέσα της επιστρέφουν όλα, ως επιστρέφει
στη γη η βροχή, στο πέλαγο το ρέμα
Του χρόνου τα δυο αντίθετα ποτάμια
μες στης Σιωπής τον προαιώνιο χώρο
σμίγουν— με το νερό η φωτιά
κοιμάται φιλιωμένη — στου λιονταριού τα πόδια η ελαφίνα
κάθεται — στο λαιμό τού ρύσσου το άσπρο αρνάκι
Κι αδερφικά τ’ αντίθετα είναι αγκαλιασμένα
Γιατί ο Θεός είναι η Σιωπή
και η Αγάπη που τα περιέχει όλα.

*Μελισσάνθη (ή αλλιώς, Ήβη Κούγια-Σκανδαλάκη, όπως ήταν το πραγματικό όνομά της)

~ Αθανασία ~


Τι κι αν περνούν οι μέρες. 
Οι νύχτες εκείνες που δεν έχουν επιστροφή, είναι που σε πάνε στ' άπειρο.
Σπάνε σαν εύθραστα κρύσταλλα πάνω σε τυφλές ελπίδες
και καθρεφτίζουν είδωλα ενός ξεχασμένου ορίζοντα σιωπής.
Χιλιάδες νυχτοκάματα, αδιάκοπης συλλογής σκέψεων
λουστραρισμένες εικόνες και βλέμματα κενά από ουσία.
Δεν αγοράζω και δεν αγοράζομαι
μάλλον, η όραση σού πλάνεψε το νου.
Το πωλητήριο έγραφε: "πωλείται αθανασία".

© τερέζα