Δευτέρα 23 Μαΐου 2011

ΕΛΠΙΔΑ

Προσθήκη λεζάντας
 
Σαν ξακουστό τραγούδι, αιώρα μες στο πλήθος
μ' ένα βιολί για συντροφιά στο γέμισμα της ώρας,
να πέφτουν τα πέταλα από τα γιασεμιά, που σαν αιθέριος ήχος
έντυσε την μπαλάντα μου, την άδεια από παλμούς κι εικόνες.

Μη στέκεις άλλο, μην αργείς, κοίτα την τρικυμία
διώξε τα μανιασμένα σύννεφα απ' της ψυχής τα βάθη,
κάνε τ' αστέρια από ψηλά να λάμψουν με μαγεία
κι άσε τα μικρόψυχα τα ξωτικά να ψάξουν γι' άλλα δάση.

Τράβα τον ίσκιο σου από τον ουρανό κι άσε με να πετάξω
από τ' απαύγασμα της σκοτεινιάς να' ρθούν να σε κρατήσουν,
σε σκονισμένα συναξάρια του μυαλού, εκεί θε να σε ρίξω
για να μπορεί η αυγή και το ξημέρωμα με φως να σε γεμίσουν.

Γιατί μ' εσένα σύμμαχο μπορώ να πολεμήσω
στου χρόνου τη φθορά και της ζωής τη σημασία,
καμωμένη απ' αλαβάστρο να μην ξαναλυγίσω
και να τινάξω της αγάπης την φθορά π' έγινε στο βωμό θυσία.
 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου