Στα γαλάζια της νερά πλέκονται χοροί, που οι μούσες πρόσταξαν
αναδυόμενοι αντίλαλοι σε ένα σώμα πλημμυρισμένο από ήλιο,
βυθίζονται νωχελικά οι θύμισες σ' έναν ωκεανό αισθήσεων
από τα καλοκαίρια, που δε σταμάτησαν ποτέ, που δεν γνώρισαν χειμώνες
και έλουσαν τις νύχτες τους σε πόθους ανεξερεύνητους.
Μαζεύω το σκοτάδι να χωρέσει σε μια λέξη μοναχά
κι ανάβω επιθυμίες, φυλαγμένες σ' έναν βυθό ταξιδεμένο
μην με ρωτάς για προορισμούς και διαδρομές
ρώτα με μόνο, για εκείνο το φάρο
που κάποτε είδες να χαράζει πάνω του ολάκερος ο κόσμος.©Τερέζα
Δέν μπορώ νά εξηγήσω τούς λόγους πού μιά τέτοια παραδεισένια γωνιά τού πνεύματος καί τών συναισθημάτων δέν πλημμυρίζει από σχόλια θαυμασμού.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλέ κι αγαπητέ φίλε μου, δεν έχουν τόσο σημασία τα σχόλια, όσο η πενία συναισθημάτων, που χαρακτηρίζει τη σημερινή εποχή μας. Μια εποχή ταγμένη στο κυνήγι της ματαιοδοξίας, της δύναμης και της δόξας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΈνα μεγάλο ευχαριστώ για το πέρασμά σου και το όμορφο χνάρι που άφησες.