Έγειρε η κόκκινη κλεψύδρα, μέτραγε τις ώρες που περνούν
κι έδωσε στο χρόνο διορία, για όλες τις ψυχές που αιμοραγούν.
Δάνεισε στη σκέψη τη σοφία, έδειξε εκείνους που γελούν,
δάκρυσε σε τόση δυστυχία, για όλα τα παιδιά που καρτερούν...
Μια ζωή στην αγωνία κι ένας άνεμος καυτός
παριείς και αναρχία σαν έναν γέροντα σκυθρωπό.
Και με τράκα στα βιβλία, οι ψυχές τους να τραφούν
και η σύγχρονη ιστορία να τους γράψει πριν χαθούν.
Έγειρε η κόκκινη κλεψύδρα, κράταγε τις μέρες που κυλούν
έριξε στον πόνο τιμωρία, για όλες τις Μαρίες που σιωπούν.
Πέταξε τα άχρηστα βραβεία, φύσηξε πνοή να γεννηθούν
σκόρπισε τον ήλιο μες τα κρύα, να μπορούν να μπουν να ζεσταθούν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου